(Paris, 1903-1978) Fransız doğubilimcisidir. Özellikle İslâm Felsefe ve Tasavvufu üzerinde çalışmıştır. İkinci Dünya Savaşı sırasında İstanbul’da Fransız Arkeoloji Enstitüsü’nde çalışmalarını sürdürmüş, savaştan sonra Fransız-İran Enstitüsü’nde görev almıştır. Daha sonra L. Massignon’un halefi olarak Sorbonne’da “L’Ecole des Hautes-Etudes”de İslâm araştırmaları yöneticisi de olmuştur. Türkçe’ye çevrilen bu eserinden de anlaşılacağı gibi; İslâm felsefesi konularına yüzeyden veya tepeden bakmayan, özellikle İslâm İrfanı’nın derinliğine nüfuz etmeye çalışan bir bilim adamıdır. Başlıca eserleri: Sohrawardi d’Alep (1939), Imagination créatrice dans le soufisme d’Ibn Arabi (1958), Histoire de la Philosophie Islamique (1964-çevirisi sunulan kitap), L’homme de Lumière dans le Soufisme Iranien (1971) ve En Islam Iranien (1971-1973)’dir.