Demir Özlü, 1935 yılında İstanbul'un Vefa semtinde doğdu. İstanbul Üniversitesi Hukuk Fakültesi'ni bitirdi (1959), avukatlık yaptı. 1961-62 ders yılında Paris'te, Sorbonne Üniversitesi'nde felsefe okudu. 1950'li yıllarda, yazar arkadaşlarıyla Mavi ve a dergisi adlı genç edebiyat dergilerini çıkardı. Edebiyat araştırmacılarının Bunalım Edebiyatı adını verdikleri yazın akımının öncülerinden biri oldu. "Hikâyelerinin yapısını varoluşçu ve gerçeküstücü öğelerle oluşturdu, entelektüel ve esrarlı havasıyla yalın gerçekçilerin karşıtı bir yazar oldu." (Behçet Necatigil). 1979 yılında Stockholm'a gitti. On yıl Türkiye'ye dönmedi. 1989 yılından bu yana Türkiye ile İsveç arasında yaşamakta. Yurtdışında olduğu yıllarda, başta Berlin olmak üzere, birçok Avrupa kentinde yaşadı. Kurgusal yapıtları şunlardır. Öykü kitapları: Bunaltı (1958), Soluma (1963, TDK Öykü Ödülü), Boğuntulu Sokaklar (1966), Öteki Günler Gibi Bir Gün (1974), Aşk ve Poster (1980), Stockholm Öyküleri (1988, Sait Faik Hikâye Armağanı). Anlatıları: Bir Beyoğlu Düşü (1985), Berlin'de Sanrı (1987), Kanallar (1991). Romanları: Bir Uzun Sonbahar (1976), Bir Küçük Burjuvanın Gençlik Yılları (1979), Bir Yaz Mevsimi Romansı (1990, Orhan Kemal Roman Arağanı), İstanbul Büyüsü (1994), Tatlı Bir Eylül (1995), İthaka'ya Yolculuk (1996). Bunların dışında günlük, yolculuk yazıları, siyasi denemeler türlerinde kitaplar yayınladı.
