1895'te Viyana'da doğup 1982'de Londra'da ölen Anna Freud, Sigmund Freud'un en küçük kızı ve babasının çalışmalarının en sadık takipçilerindendi. Çocuk psikanalizinin ilk ve önde gelen uygulayıcılarından olan Anna Freud, gençliğinde yaptığı ilkokul öğretmenliği sırasında çocukları yakından gözleme imkânı buldu. Babası tarafından eğitilerek mesleğe başladı ve çocuk analizi üzerine çalışırken babasıyla yakın işbirliği içinde psikanaliz kuramını geliştirdi. 1925-28 yılları arasında Viyana Psikanaliz Derneğinin başkanlığını yaptı. Benin kişilik gelişimindeki etkileri ve savunma mekanizmalarının önemini vurgulayan Das Ich und die Abwehr mechanismen (1936, Ego ve Savunma Mekanizmaları, Bağlam, 1989) adlı çalışmasıyla ben psikolojisinin gelişimine önemli bir katkıda bulundu. 1938'de hasta babasıyla birlikte Nazi tehdidinden kaçarak Londra'ya yerleşti; 1945'e kadar Hampstead'deki bir çocuk yuvasında çalıştı. İkinci Dünya Savaşı sırasında ailesiz kalmış çocuklar üzerinde yürüttüğü çalışmaları Young Children in Wartime (1942), Infants without Families (1943), War and Children gibi kitaplarında aktardı. 1947'de kurduğu Hampstead Çocuk Terapisi Kliniğinin 1952-82 arasında yöneticiliğini yaptı. Özellikle babasının ölümünden sonra Melanie Klein'la sürdürdüğü sert tartışmalar İngiliz Psikanaliz Derneğinin bölünmemek için iki paralel grup halinde çalışmasına neden oldu. Metis'te Ötekini Dinlemek dizisinde yer verdiğimiz Çocuklukta Normallik ve Patoloji başlıklı kitabı, yazarın görüşlerini özetleyen son çalışmasıdır. Anna Freud'un çalışmaları özellikle Heinz Hartman ve Erik Erikson tarafından geliştirilmiştir.
