Ahmet Caferoğlu (17 Nisan 1899, Gence - 6 Ocak 1975, İstanbul), Türkçenin temel yapıtları, etimolojisi, Türk lehçeleri ve Anadolu ağızları üzerindeki çalışmalarıyla ünlü dilbilimci. İlk ve orta öğrenimini Semerkand'da, lise öğrenimini Gence'de tamamladı (1916). Üç sömestr Kiev Yüksek Ticaret Okulu'nda okudu (1916-1918); Ekim Devrimi'nden sonra Gence'ye döndü. Bir süre Bakü Üniversitesi Türkoloji Bölümü'ne devam ettikten (1919) sonra Azerbaycan'ın bağımsızlık mücadelesine katıldı. Azerbaycan'da Sovyet yönetimi kurulması üzerine Türkiye'ye gitti (1920). Yükseköğrenimini İstanbul Üniversitesi Edebiyat Fakültesi'nde tamamladı (1924). Bir süre İlahiyat Fakültesi Kütüphanesi'nde memurluk yaptı. Daha sonra Türkiyat Enstitüsü'nde asistan oldu. 1925'te Alman Dışişleri Bakanlığı'nın verdiği bursla Almanya'ya giderek Berlin ve Breslau üniversitelerinde okudu. Breslau Üniversitesi'nde Friedrich Giese'nin yönetiminde hazırladığı 75 Azarbajğanisce Lieder Bajaty in der Mundart von Gandscha nebst einer sprachlichen Erklarung (1929; Gence Ağzında 75 Azerbaycan Bayatısı Türküsü Bir Dil Açıklamasıyla) adlı teziyle doktor oldu. Aynı yıl Türkiye'ye döndü,İstanbul Darülfünunu Edebiyat Fakültesi Türk Dili Tarihi Kürsüsü'ne müderris muavini (doçent) olarak atandı. 1938'de profesör oldu. 1946'da aynı kürsünün başkanlığına getirildi. 1973'te emekli oluncaya değin bu görevde kaldı. Azerbaycan Yurt Bilgisi (1932-1934), Türk Amacı (1942-1943) gibi dergilerin sorumlu müdürlüğünü, Türkiyat Enstitüsü'nün de müdürlüğünü yaptı (1965-73). 1946'dan başlayarak İstanbul Üniversitesi Edebiyat Fakültesi Türk Dili ve Edebiyatı Dergisi onun başkanlığı altında yayımladı.