Düşünsel Yazınsal Dilsel-Trabzon İstanbul Süreci Türkay Korkmaz

Toplumsal yürüyüşümüzde, yapılaşmamızda önemli görevler üstlenen Köy Enstitüleri insanlaşma, uluslaşma sürecinde laik eğitimli yurttaşlar yetiştirecekti.Bu eğitim kurumları bu amaçla kurulmuştu.Köyü, köylüyü ekonomik, kültürel olarak canlandıracaktı.Böylesine yüce amaçlar gerçekleşecek Cahit Külebi’nin bir şiirinde belirttiği gibi ‘kara göklerin yıldızı ‘olarak ‘yurdumuzu sabaha değin ışıtacaklardı’ Bu eğitim kurumlarımız ne yazık ki sekiz yıl ayakta kalabildi. Karşıcılar Köy Enstitülerini karalamayı görev bildiler. Daha doğrusu çıkarlarının gereğini yaptılar.Çünkü kıvançta, tasada bir olan, bunu duyan bireyler yetiştirmeyi amaçlayan bu eğitim kurumlarımız köy çocuklarını bilimle, sanatla tanıştırıyordu.Onların ufuklarını açıyordu.Dünya klasikleri o güneş yanıklı köy çocuklarının elinde elden ele dolaşıyordu.Bu çocukların sırtını artık kimse yere getiremeyecekti. Toprak ağaları dini çıkarları için kullanamayacak, köylüyü sömüremeyeceklerdi. Köy kabuğunu kıracaktı. İşte bu kabuk kırma işi toprak ağalarını çok korkutuyordu.Ya toprakları ne olacaktı.Onları kim işleyecekti artık Ya ellerinden toprakları alınırsa, korkuları büyüktü! Köy Enstitüleri, sekiz yıl içinde 17300 öğretmen, 1599 sağlık memuru, 209 Yüksek Köy Enstitülüyü amaçları doğrultusunda yetiştirmeyi başardı.İnsanımızın uygarlaşma sürecinde yol almasını, yurttaş olma onuruna ulaşmasını istemeyen karalayıcılar Köy Enstitülerini topa tuttular.  satırbaşı sesi kuşandı sözcükler sonrasız taşıyor güncelİ satırbaşındaki çığlık uyanış ağlamaklı düş korkulu gün bayram değil   Köy Enstitülü bir babanın oğlu olmaktan övünç duyuyorum.Çünkü onların, yaşadığı toplumda haksızlıklara nasıl karşı koyduklarını, köyün, köylünün canlanması için kendi güçlerine nasıl güvendiklerini; Atatürk’ün gösterdiği, “Benim manevi mirasım bilimdir.” buyruğuna nasıl bağlı olduklarını babamda görmüştüm.

(Tanıtım Bülteninden)