Çanakkale - Elleri Kınalı Anaların Kınalı Kuzularından Mektuplar Muzaffer Tekelioğlu

BAŞLARKEN... Çanakkale, Kahraman ordumuzun ve onlara duaları ile ellerinde, avuçlarında kalan mallarıyla, canlarıyla destek olan insanlarımızın destanıdır. Bu destanda “Anacığım, beni buraya gönderirken kafama kına yaktın, ama burada komutanlarım da, arkadaşlarım da benimle hep dalga geçiyorlar. Cepheye gitmek sırası yakında inşallah kardeşim Ahmet’e gelecek, onu gönderirken sakın kına yakma saçına. Burada onunla da dalga geçmesinler. Tekrar ellerinden öperim anacığım.” diyen Ali’ye, anasının “Bizde üç şeye kına yakarlar; 1. GELİNLİK KIZA, GİTSİN AİLESINE, ÇOCUKLARINA KURBAN OLSUN DİYE, 2. KURBANLIK KOÇA, ALLAH’A KURBAN OLSUN DİYE, 3. ASKERE GİDEN YİĞİTLERİMİZE, VATANA KURBAN OLSUN DİYE...” şeklindeki cevabı vardır. Bu destanda Söğüt’ün Akgünlü köyünden askere uğurlanan Hüseyin’e Anasının; “– Hüseyin... Dayın Şıbka’da, baban Dömeke’de ağaların da sekiz ay evvel Çanakkale’de şehit oldu. Bak son yongam sensin. Minareden ezan sesi kesilecekse, caminin kandilleri körlenecekse, sütlerim haram olsun, öl de köye dönme. Yolun Şibka’ya uğrarsa dayının ruhuna Fatiha okumayı unutma! Haydi, oğul, Allah yolunu açık etsin.” diyecek kadar vatanını seven ananın cevabı vardır. Bu destanda; “Vatanımı düşman ayakları, camilerimizi hac gölgeleri altında görmektense, genç hemşirelerin namusları ayakaltına alınmak, ihtiyar annelerin beyaz saçlarına hakaret edilmektense, şu yüksek tepenin bulutlara karışmış zirvelerinde bayrağım gibi kırmızı kanlara boyanarak ölümü isterim.” diyerek namus ve şeref için yaşayan Mehmetçiğin cevabı vardır. IV Bu destanda “Ben... Ben köylüm Lapsekili İbrahim Onbaşımdan 1 Mecidiye borç aldıydım. Kendisini göremedim. Belki ölürüm. Ölürsem söyleyin hakkını helal etsin.” diyen, ‘Ben Beybaş Köyünden arkadaşım Halil’e 1 mecidiye borç verdiydim. Kendisi beni göremedi. Biraz sonra taarruza kalkacağız. Belki ben dönemem. Arkadaşıma söyleyin ben hakkımı helal ettim.” diyerek hak ve hukuka değer veren Mehmetçiğin cevabı vardır. Bu destanda cephaneliğin infilak etmesiyle gözlerinden olan Memiş’in; komutanının: “Vah evladım vah! Gözlerinden mi oldun?” demesine karşılık: “Üzülme paşam, üzülme! Bu gözler göreceğini gördükten sonra bu hale geldi!” şeklindeki cevabı vardır. Bu destanda Fransız zırhlısı Büve’nin 610 mürettebatının denize saçıldığı anda; İngiliz zırhlısı Oşin’in, sudaki karıncalar gibi çabalayan düşman askerlerini toplaması için ateş kesen Türk topçusunun civanmertliği vardır. Bu destanda İntepe bayırında, bölüğünün tamamen bitmesine rağmen bir Mehmetçiğin, sabaha kadar dişini sıkması ve sabahleyin takviye gelen bölük komutanına: “Akşam, SAĞ KOLUMU KAYBETTİM AMA SOL KOLUM VAR” diyecek kadar tevazu gösteren kahramanın cevabı vardır. Muzaffer TEKELİOĞLU

(Tanıtım Bülteninden)