Yalnızlığın Şiir Kitabı Özlem Gümüş

Deryada deniz oldum, hayallerimle dünyayı süsledim,
Bakış açım çok zengindi, vardığım mertebe sorguydu,
Kalbimden geçenler aklıma gelenler gibi bildiklerimdi,
Saçlarımı yormadım, hayallerimi örmeyi seçer oldum.

Gözlerimde sözcükler, dilimde olmayan bin bir yazgı,
Kabiliyetim hesap sordu, inandığım aşığa yürümekti,
Varabildiğim kadar dost durdum, bildiğim inancımdı.
Kabiliyetim sorgum oldu, varlığım hâkim duramazdı.

Sakıncalı değildim, bildiğim aşkın kadını gibi zavallıydı,
Kudretim hesap oldu, beni bilen Tanrı’ya yalvarmadı,
Kuşkular aklımda kaldı, kabahatler yalan gibi dayattı,
Beni bilen yalan konuştu, sevense gururuna aldandı.

Zindanlarda hayatı sorguladım, dertliye çare oldum,
Gezenin ruhunda yürüyenler, gören imana gelmedi.
Hakikate merhamet oldum, ağıt yakan dost olmadı,
Sevincim kursağımda kaldı, yanlışı bilen zalim durdu.

Geceme ihanet ettim, yatsıya mezarımı sorar oldum.
Gezenler görür, soranlar akıl nerededir diye bocalanır.
Yalvaran tahtım oldu, sorgulayan aşkına yemin verdi,
Güzellik aklın fıtratı, Yaradan neden böyle varsın dedi.

Özlem Gümüş

(Tanıtım Bülteninden)