Vurgun Lütfiye Pekcan

“Meğer bir cümleyle yıkılırmış tüm dünya. Paramparça olup her bir parçası dört bir yana dağılırmış. Her şeyi kaybettiğimi düşündüm kocamın gidişiyle. Canımı, canımdan çok sevdiğim çocuklarımı ve kendimi...”

Çocukluk ve gençliğinin zorlu yıllarını geride bırakan, acımasız bir rekabetin sürdüğü İstanbul’da ünlü bir manken ve oyuncu olan Duygu, büyük bir aşkla evlendiği Kıvanç onu terk ettiğinde artık kırk yaşında ve iki çocuk annesidir. İhanete uğradığını, artık istenmediğini öğrendiğinde adeta “vurgun” yer.
Yaşam umudunu yitiren Duygu’ya, bekar ve özgürlüğüne düşkün gazeteci arkadaşı Lale yardım elini uzatır. Hayata farklı pencerelerden bakan bu iki arkadaşın yüzleşmesi tıpkı bir itirafname gibidir.

Vurgun, ihanete uğrayan bir kadının çöküşünü anlatırken annelik, özgürlük, arkadaşlık, kıskançlık gibi her kadının yüreğindeki derin kesiklere ayna tutuyor.

(Tanıtım Bülteninden)