Ukde Kübra Altunkaya

Bu kitabı eline alıp, arkasını da okuduğuna göre demek ki hala içinde eksik kalan bir şeyleri tamamlamaya çalışıyorsun demektir. Çabalıyorsun demektir. Yani hala umut var anlıyor musun? Bu çok iyi.

Şimdi. Elinde tuttuğun kitabın şöyle önüne, arkasına, sağına, soluna iyice bir bak. Eğer kalbinden gerçekten bu kitabı okumak geçiyorsa, birlikte bir gönül bağı kurup, hayatına dokunabileceğimi düşünüyorsan al. Yoksa yerine bırak ve hayatına kaldığın yerden devam et lütfen. İnan bana temel ihtiyaçların ve hobilerin için harcaman gereken paranı, hayatını etkilemeyecek bir kitap için azaltmanı gerçekten istemem. Yok, “benim sana kanım kaynadı, elime aldığımdan beri de kendimi bir garip hissediyorum,” diyorsan o zaman al bu kitabı. Çünkü eğer öyleyse, sende beni tanıyorsun demektir. Şaşırma, garipseme de lütfen. Şimdiden böyle düşünürsen, bu kitabı gözlerine bakarak yazdığımı duyduğunda ne yapacaksın acaba. Her pes edişimde ağladığını görüp, yalnız olmadığını sana hatırlatmak için devam ettiğimi de eklesem peki? Saf değilim merak etme. Pollyannacılık da oynamıyorum. Sadece karanlığın ne demek olduğunu çok iyi biliyorum ve bunu gerçekten bilen biri olarak, ışık olmaktan asla vazgeçmiyorum. Eğer hala okumak istiyorsan gel, birbirimize ışık olalım. Çünkü benim aydınlanmaya; sanırım senin de biraz daha anlaşılıp, yalnız olmadığını hatırlamaya ihtiyacın var.

(Tanıtım Bülteninden)