Taş Kağıt Makas Şeyma Külahlı

Hans: Sizin için yabancı biri olduğum doğru ama eğer ağlamak isterseniz mendiliniz olayım diye geldim. Ve bir mendil illaki tanıdık olmak zorunda değildir. Hem ayrıca nasıl bir mendil olmam gerektiğine siz karar verebilirsiniz. Kullan-at mendil ya da kullandıktan sonra tekrar yıkayabileceğiniz türden. Ben sizi gördüğümde sizin hüznünüzün altında şemsiyesiz bile ıslanabileceğimi düşündüm.
Mari: O kadar hüzünlü olduğumu da nereden çıkardınız?
Hans: Siz deniz gibisiniz ve deniz gri göründüğünde o gün güneşli değildir.
Mari: Siz de bir romandan ezbere cümleler okuyor gibisiniz.
Hans: Aslında ben romandan ezbere cümleler okumak yerine sizi ezbere okumak isterim. Çünkü sizi ezbere okuyacak kadar tanımak istiyorum…
Mari: Önce ön sözü oku o hâlde. Şu anda ne erkeklerle ne de biriyle çıkmakla ilgileniyorum. Benimle alakalı sadece bunu ezberlesen yeterli.
Hans: Erkeklerle ve çıkmakla ilgilenmediğine göre aynı yolda gidiyoruz demektir. Çünkü ben de erkeklerle ilgilenmiyorum ve çıkmakla da. Aslında ben sizinle ilgileniyorum ve siz de belli ki kendinizle ilgilisiniz. Sonuç olarak ortak bir paydamız var. Ortak bir paydamız olduğuna göre sizden hüzünlerinizi çıkartmama ne dersiniz.
Mari: Peki bunu nasıl yapmak niyetindesiniz?
Hans: Teorik olarak siz üzgün olduğunuz için -2 olun. Ben de üzgün olmadığım için 3 olacağım. Size benden pozitif 2 sayı vereceğim. Böylece siz güçleneceksiniz. Ve içinizdeki negatif 2 sayıyı atmak için güç bulacaksınız. Sonuç olarak +2 ve -2 birbirini götürecek. Ve siz artık üzgün olmayacaksınız yani sıfır. Hoş değil mi?
Mari: Pekâlâ, ben -2 değil de bir insan olduğuma göre pratik olarak bunu nasıl yapmak niyetindesiniz?
Hans: Aslında yapmaya başladım bile. Sizi en başından beri gözlemliyorum ve artık sizin deniziniz buraya ilk geldiğiniz kadar gri değil. 
Sanırım giriş sınavlarını geçtim. Merhaba ben Hans…

(Tanıtım Bülteninden)