Sisteki Kız Donato Carrisi

 

Sisli bir gece, Avechot’taki her şey sonsuza dek değişir. Özel Ajan Vogel’in arabasının bir çukura girmesi muhtemelen sis yüzündendir. Vogel yara almamıştır fakat şoktadır. Oraya neden ve nasıl geldiğini hatırlamıyordur. Ancak bir şey kesindir: Ajan Vogel’in Avechot’tan çok uzakta, başka bir yerde olması gerekiyordur.

 

Küçük bir köyde yaşayan genç bir kızın siste kaybolmasının üzerinden iki ay geçmiştir ve Vogel bir kaçırılma vakasından muazzam bir medyatik olaya dönen bu davayla ilgilenmiştir. Zaten ilgilendiği davayı büyük kitlelere duyurmak Vogel’in uzmanlık alanıdır. Vogel DNA izlerini umursamaz, adli tıbbın bulgularıyla ne yapacağı hakkında bir fikri yoktur fakat bir konuda rakipsizdir: medyayı manipüle etmek. Kameraları çağırır, manşetleri ele geçirir. Kurbanı kutsallaştırır ve nihayetinde canavarı bulup hapse atar. Onun oyunu böyledir ve bu onun “imza”sıdır. İlkesiz ve metotlarını sorgulamayan bu ajan, bir suçun gerçekten hak ettiği şeyi aldığından, yani seyircisini bulduğundan emin olur. Tüm bunların üzerinden iki ay geçmiştir ve Özel Ajan Vogel’in artık bu köyden uzaklaşmış olması gerekiyordur. Peki öyleyse orada hâlâ ne işi vardır? Bu bir kaza mıdır? Ve eğer bu kazada hiç yara almadıysa kıyafetlerindeki kan kime aittir?

 

 

“Carrisi insan doğasının derinliklerini incelerken okurlarını şaşırtıyor ve her şeyi sorgulamaya zorluyor.”

“Ustalıkla kurgulanmış, ilgi çekici bir hikâye.”

 

“Carrisi şaşırtmakta tam bir uzman. Ruhunuzu sarsacak, bağımlılık yapan bir gerilim.”

METRO

 

“Romandaki huzursuz atmosfer oldukça zorlayıcı.”

 

“Bu tedirgin edici gerilim, trajedinin, gösteri dünyasında müşterilere satılan bir şey hâline geldiği fikrini acımasızca inceliyor.”

(Tanıtım Bülteninden)