Şiirden Yayınları Şiirden Yayınları Gözyaşlarının Hediyesi / Cassian Maria Spiridon / Şiirden Yayıncılık / 9786057513762

Romanyalı şair Cassian Maria Spiridon'un Gözyaşlarının Hediyesi.

Kitabı fransızcasından çeviren: Metin cengiz.

Cassian ilginç ve gizemli bir şair.

Hristiyan dininin epistemolojisi içinden yazıyor ama bir öncülü var: Paul Claudel.

Aralarındaki ilişki modern şiire değil ama modernizme karşı takındıkları tavırda yatıyor.

Claudel kapitalizme karşı hristiyanlığın birleştirici ve eşitlikçi yanını savunurken Cassian modernizm içinden yazıyor ama hayatta kalmayı önceliyor.

Kitap tanıtımdan: Bu şiirin dikkatimizi çeken yönü hikaye edişteki sürrealist tutum.

Tıpkı dinsel tasavvur gibi olağanüstü hikayeler içinde gelişiyor şiir.

Örneğin kitabın ilk şiiri "Başlangıç"ta "… hatırası gibi // çocukluğumun/ haber veren// şaşkın bir ergenliği //(kayıtsızlığın işareti altında)// bedenin kalıcılığından söz ediyorum" dizelerinde de gördüğümüz gibi şairin ne anlattığı tam açık değil.

"Kayıtsızlığın işareti altında" dizesinin bizi gönderdiği ebeveynlerin ilgisizliği, çevrenin aldırmazlığı şairin yaşamına ilişkin ipuçları veriyor ama bundan da emin olamıyoruz.

Hemen ardından gelen "bedenin kalıcılığı…" dizesi anlatım bakımından çok anlaşılır olsa da anlam üretmeye o kadar açık değil.

Söz konusu olan her şeye karşın dünyevi hayata tutunmak da olabilir, ilahi bir güce sığınmak da olabilir ama amaç aynı: hayatta kalmak.

Demek istediğim Cassian'ın şiir dili kapalı bir dil.

Bir de dinsel hikayeler ve aura şiiri iyice gizemli kılıyor.

Okurken çok anlamlılığa yatkın bir şiir.

Şiirin binlerce yolunun olduğunu göstermesi açısından, yukarda söylediğim gibi öğretici.

Metin Cengiz 2.
İkinci kitap: Valentin Talpalaru'nun Moniale Sokağı.

Kitabı fransızcasından çeviren: Metin Cengiz.

Şaşırtıcı, anlamı bağlamda geliştiren bir şiir.

Okurken aklınıza Henri Michaux geliyor olabilir ama bu yanıltıcı.

Moniale Sokağı şairin çocukluk imgeleminde yarattığı bir sokak.

Kitap tanıtımdan:Valentin’in şiir dili aslında çok anlaşılır, açık ve net.

Ender olarak benzetmeye ya da imgeye başvursa da anlattığı şeyler olağanüstü ve inanılmaz.

Daha ilk şiirde ruhunu nereye koyduğu belli olmayan, bütün meselenin kendi bedeninde tutulmaya çalışılan biriyle karşılaşmak, şiirde bizi doğrudan Plume karakterine götürüyor.

Fakat Valentin’in şiiri Henri Michaux'nunki gibi macera içinde değil bir çocuğun yaşadığı varoluş sorunları, kaygıları, düşünsel olgunlaşması, gerçeklikle hesaplaşması içindegerçekleşiyor.

Çocukluğun engin imgelem dünyasından süzdüklerini bizim imgelem dünyamıza teslim ediyor şair ve şiiri böyle anlamamızı istiyor.

Sanırım böylece şiirle doğrudan bağ kurulmasını istiyor.

Valentin’i okurken okuyucuların şairin bu özelliğini de dikkate almalarını dilerim ve şiirin hazzını duyacaklarından eminim.

Metin Cengiz