Ruhların Dansı Osman Erdoğan

İnsan bir şeylere kanmak için sevmez . İnsan mutlu olmak için ve sebeplerin olmadığı bir hayal evresi için sever. Aşk olgulardan bağımsızdır. Şayet nedene amaca bağlanan şeylere aşk denilemez. Dorika, aşkı şu mavi denizde, şu yemyeşil dağlarda ve musikiyi andıran kuş seslerinde aramalısın.

Şiir gibi bir kadına ancak şiir gibi sözler ile hitap edebilirim. İnsanın güzele hürmeti onun temiz bir ruha duyması gereken saygıdan ötürüdür. Yani sen geceye güzellik katan eşsiz bir mehtap gibisin. Güzel olan ve eşsiz olan her şey saygıyı ve iltifatı hak eder.

İnsan ruhunun isyanı bir şeyleri değiştirebiliyorsa varlık sahası kazanıyordu. Aksi durumda yanlışa sesini çıkaramadığı zaman bir gerçeklik ve tutarlılık kazanamayacağı bilinen bir gerçekti. Bu noktada kuduz köpeklere karşı, yani kabiliyetsiz ve birilerinin kayırması ile bir yerlere gelen basit insanlara karşı, umutsuzluğa kapılmadan sonsuz bir savaş başlatmalıydı. Bu savaş onların öncelikle basit oldukları noktasında bir analiz işlevi görmeli aynı zamanda bu insanların niteliksiz ve acınılacak bir durumda olduğu gerçeğini unutturmamalıydı. Yani zalim insan çürük kolonları olan basit bir yapıdır. Dışarıdan gelen destek kesilirse varlığını sürdürmesi mümkün olamayacağı unutulmamalıdır.

(Tanıtım Bülteninden)