Omega Noktası - Frank J. Tipler'da Din - Bilim İlişkisi Ganime Doğan Gürses

Bu kitap, Amerikalı fizikçi ve kozmolog Frank Jennings Tipler’ın din-bilim-felsefe üçgenindeki kadim spekülasyonları sona erdirebileceğini düşündüğü görüşleri ve bu görüşlerini teorize ettiği Omega Noktası Teorisi üzerinden din-bilim ilişkisine dair bir perspektif sunmayı amaçlamaktadır. Tipler, kavramlarını modern fiziksel kozmoloji, bilgisayar bilimleri ve bilimsel materyalizmden alan bir hipotez olan Omega Noktası Teorisi’nin “hem uzayda hem de uzayın içinde her yerde bulunan, zorunlu olarak var olan, her şeye gücü yeten, her şeyi bilen ve evrimleşen kişisel bir Tanrı” için Yahudi-Hristiyan-İslam geleneğine mutabık, modern teolojik bir model olduğunu iddia etmektedir. İnsanların çok özel bir türden makineler olduğunu, muhtemelen özgür iradeye sahip olduğunu, büyük dünya dinlerinin cennetine oldukça benzeyen bir yerde ölümden sonra bir hayat olduğunu ve bu hayatın önemsiz olmaktan öte evrenin var oluşunun nihai nedeni olarak kabul edilmesine imkân tanıdığını düşünmektedir. Kozmozun nihai geleceğinin ve bu konunun bir yansıması olan eskatolojinin fizikçilerin çalışma sahasında olması gerektiğini savunmaktadır. Teolojik ve metafiziksel terimlerin yalnızca teknik terimlere çevrilerek; teoloji ve felsefenin ise yalnızca bir fizik dalı olarak mevcudiyetini koruyabileceğini iddia etmektedir. Tipler’ın din-bilim ya da teoloji-bilim ilişkisi hususunda modern ve uygulamalı bir izah sunan bu düşünce ve iddialarını anlama, anlamlandırma ve değerlendirilmeye çalışan bu çalışma, genel anlamda insanlığın düşünce tarihinde özel anlamda ise felsefe geleneğinde Tipler’ın düşüncelerinin konumunu irdelemeye çalışmaktadır.

(Tanıtım Bülteninden)