Mum Işığında Umut Armak Sibel Çolak

Bir insan eğer şiir yazmaya, yani şair olmaya başlamışsa bilin ki; bütün duyguları soyunmuştur ve her şey uluorta yaşanıyordur.

Yazmaya başladığımda fark ettim bunu çünkü; yürek ve beyin paralel olup duyguları saklamaya çalışsa da kalem saklayamaz duyguları. Yazar korkmadan, utanmadan, sorgulamadan.

Bazıları bilir ki; bazı yürekler sevmekten korkar, beyinlerde bazı ihtimalleri düşünmekten utanır. Kalem ise Israrla yazar ve insanların duygularını tercüme eder. Benim kalemim de bu eylemi gerçekleştirmeye çalışıyor.

Umarım benim kalemim sizin hayatınıza da dokunup sizin de duygularınızı tercüme edebilmiştir. Belki bazı duygularımızı hapsettigimiz kafesten çıkarma vakti gelmiştir. Kitabın kapağını açmakla başlayabilirsin.

(Tanıtım Bülteninden)