Mir 2 Hümeyra

Kaderin ruh bulduğu koca bir hikâyeyiz seninle. Derler ki; Yiğit nam salar, diyar titrer imiş, yiğidi bir ceylan gözlü yar uslandırır imiş. O yiğidin nam saldığı diyarlarda, bir savaş alanında başlamıştı bizim hikâyemiz. Mir, koruyup kollamaya yeminli bir komutan, ben ise kendi korkularından kaçmaya çalışan bir yaralıydım. Ona kadar. Onun gölgesinde değil, kalbinin tam ortasında yer bulana kadar. Onu gördüğümde anlamıştım. Bu hikâyenin sonuna ne bir zafer ne de yenilgi yazılmıştı. Bizimkisi sadece bir kader yolculuğuydu. Kökleri derinlere uzanan kaderle örülmüş bir bağın yolculuğu. Ormanın en vahşisi aslan ile narin bir ceylanın yolculuğu. “Biz, Mir Aslan. Seninle ben… Bizden başka kimsenin bizi anlayamayacağı, bilemeyeceği, kaderin ruh bulduğu koca bir hikâyeyiz seninle.”

(Tanıtım Bülteninden)