Mevlana Halid-i Bağdadi ve Halidilik Abdulcebbar Kavak

XIV. asırda teşekkül eden Nakşibendiyye tarikatı, kısa sürede Kâdiriyye, Rifâiyye, Sühreverdiyye gibi büyük tarikatlar arasında yerini
almıştır. XVI. asırdan itibaren Orta Asya ve Hindistan bölgelerinden başlayarak geniş bir coğrafyaya ulaşma imkânı bulan
Nakşibendiyye, özellikle XVII. asrın başlarında İmam-ı Rabbânî Ahmed Sirhindî’nin öncülüğünde Müceddidîliğin neşet etmesiyle
büyük bir ivme kazanmıştır. XIX. asrın başlarında ise Hâlid-i Bağdâdî olarak da tanınan Mevlânâ Hâlid, Müceddidîliğin Ortadoğu’nun
neredeyse tamamına yayılmasını sağlayarak tarikatı dinî, ilmî ve toplumsal dönüşümlerin başlıca aktörlerinden biri hâline getirmiştir.
Elinizdeki eser, Hâlidîliğin doğuşunu ve yayılışını siyasi, sosyal, ilmî ve tasavvufi veçheleriyle ele almaktadır. İlk bölümde Mevlânâ
Hâlid’in hayatı, şahsiyeti, halifeleri ve eserleri incelenmekte; ikinci bölümde tarikatın tarihî gelişimi, Anadolu ve Ortadoğu’daki yayılışı,
karşılaştığı muhalefet ve toplumsal tesirleri tartışılmaktadır. Üçüncü bölümde ise Hâlidî tasavvuf geleneğinin nazarî ve amelî esasları,
adap ve erkânı, yeni bakış açıları ile farklı uygulamaları ele alınmaktadır.
Uzun yıllara yayılan saha araştırmalarıyla hazırlanan bu çalışma, Nakşibendî geleneğinin kuruluşundan Anadolu’ya girişine, Mevlânâ
Hâlid’le birlikte kazandığı yeni dinamizmden Ortadoğu’daki toplumsal yansımalarına kadar geniş bir perspektiften kapsamlı bir
inceleme sunmaktadır.

(Tanıtım Bülteninden)