Mesafeli Satış Sözleşmesinde Tüketicinin Korunması Zeynep Zülal Sürmeli

Günümüzde internet kullanımı hukukun her alanına nüfuz etmiş olup bunlardan birisi de tüketici hukukudur. Oldukça kolay ve hızlı bir yöntem olan online alışveriş, geçtiğimiz yıllarda yaşanan pandeminin de etkisiyle tüketiciler tarafından fiziksel alışverişe göre daha fazla tercih edilmeye başlanmıştır. 6502 sayılı Tüketicinin Korunması Hakkında Kanun’un 48. maddesi uyarınca “Mesafeli Sözleşmeler” başlığı altında düzenlenen mesafeli satış sözleşmesinde tüketiciler genellikle yazılı, sesli veya görüntülü bir uzaktan iletişim aracı ile ürünü fiziksel ortamda görüp inceleyemeden kredi kartı ile peşin ödeme yaparak satın alır ve ürünün kendilerine teslimini bekler. Bu nedenle tüketicilerin satın aldıkları ürünlerin ayıplı olması, zamanında veya hiç teslim edilmemesi hallerinde haklarının zarara uğramasını önleyici tedbirler alınması gerekmiştir. Tüketicinin sözleşmeden cayma hakkı ve satıcının ön bilgilendirme yükümlülüğü bunlardan en önemlileridir. Bununla birlikte son zamanlarda özellikle internet ortamında e-ticaret yapan web sitelerinde tüketicinin zararlarından dolayı sorumluluğun kimde olacağı konusundaki tartışmalar 24.03.2022 tarihli 7392 sayılı Kanun ve ardından gelen 23.08.2022 tarihli 31932 sayılı Mesafeli Sözleşmeler Yönetmeliği değişiklikleri ile son bulmuştur. Tüketicinin Korunması Hakkında Kanun’un 48. maddesinde ve Mesafeli Sözleşmeler Yönetmeliği’nde yapılan değişiklikler ile “Aracı hizmet sağlayıcı” sıfatına haiz kişilerin satıcı ile müteselsil sorumlu veya tek başına sorumlu olacağı durumlar tek tek mevzuata dahil edilmiştir. Çalışmamızda mesafeli satış sözleşmesinde tüketicinin korunmasını sağlayan hükümler ve satıcı ile aracı hizmet sağlayıcının sorumluluğu güncel değişiklikler ile birlikte Yargıtay kararları ışığında incelenmiştir.

(Tanıtım Bülteninden)