Limandan Kaleye Gezerek İzmir Duygu Özsüphandağ Yayman

İzmir’in önünde nefes alıp verir insanları. En arkalarda da yaşıyor olsalar illaki önlere gelmelidirler. Deniz kıyısına yani…İzmir’in önü, denizdir çünkü. Hep denize bakmak ister bu şehir. Ondan değil mi en makbul balkonlar denizi görenlerdir? “Manzarası güzel”dir. Şehrin kerterizidir kıyıları. Bostanlı’dan İnciraltı’na körfezi baştanbaşa dolaşan sahil bandının tam ortasındaki Kondonboyu, İzmir kadar ünlüdür. Şehir insanı, “paydos” dendiğinde şöyle bir ufka bakar. Kendisine, denizden yaptığı virajlardan döner. Herkes bir sebepten yolunu Kardon’a düşürür. Gün daha devrilmemiştir. Akşamüstünün serinliğinde çimlere yayılırlar. Getiren teli, çiğdemin tuzu, bisikletin pedalı hep Kordon’u söyler. Akşamdır. Kızıldır: enginde yavaş yavaş sırra kadem basan, orada seyre dalınır. İzmir, kâh sözünü söyler Kordon’da kâh toplu halde teneffüse çıkar.

(Tanıtım Bülteninden)