Kuşların Kalbine Dokunmak Vural Kaya

Toparlanın kardeşlerim, şöyle bir güzel toparlanın yanı başıma. Toparlanın kardeşlerim, umuda doğru yüzdürelim kâğıttan gemilerimizi. Olur mu olur. Maviliklere doğru kır kaptan geminin rotasını… Haydi kaptan zaman yok. Vakit daralıyor: Kaptan, maviliklere doğru kır şu geminin rotasını! Sonra bakın ne diyeceğim size. Bu gemiler uçmasını da öğretiyor insana. İçinde mavilikler olunca uçmasını da biliyor işte nasılsa. Bu gemilerin uçmayı bildiğini söyleselerdi bana eskiden, ben de inanmazdım. Gökyüzü onun en sevdiği istikamettir. Bu gemilerin en sevdiği istikamet denizde de gökyüzünde de mavidir yani. Kaptan, maviliklerden sonra gökyüzüne doğru kır geminin rotasını, diye seslenebilirsiniz. Toparlanın, doluşalım biz bu gemiye. Kaptana seslenelim hep birlikte. Bi dolu dünya olsun içinde; bi’ dolu çocuk orada. Kaptan; çocuğa doğru kır şu geminin rotasını. Sevinir gemimiz o zaman. Çünkü sevilmek öğrenilen bir şeydir.

(Tanıtım Bülteninden)