Kırk - 2 Doğum İsmail Bayram

"Dünya daha doğum sancılarını atlatamamışken ölüme ilk adımı attı. İlk nefret bir kardeşten ve çok erken geldi. Biz onlara ilmi öğretirken yalnızca kendilerinin değil tüm canlıların sevgi, şefkat ve adalet dolu bir yaşam sürmesini söyledik. İnsanoğluna yaşayan tüm canlılardan farklı bir güç verdik. Bu gücün adı akıldı. Aklını kullanabilmeyi ve bizi bilmesini sağladık, biz olabilmek için. Fakat onlar bu gücü ve enerjiyi nesiller boyu kötüye kullandı. Kendi parçalarımızdan onlara armağan ettiğimiz bu akıl ile bize karşı gelip bize ulaşmaya çalıştılar ve dünyaya dağıttığımız nimetleri, toprağı, havayı, ateşi, suyu ve daha nicesini hep kötüye kullandılar. İlk ataları soylarının bize sadakatle bağlı olacağına emindi fakat ardından gelen ikinci soy nefretle tanıştı, üçüncü soy ihanetle derken insanlık kendi sonunu hazırladı. Fakat biz her seferinde onlara bir şans verdik, ömrü uzun haberciler gönderdik. İnsanoğlu bize inanmak yerine karanlık dünyanın sırlarına inanmayı seçti. Defalarca onları ve dünyalarını yok edip baştan yarattık. Yaşam tohumlarını bir hediye gibi onlara sunduk. Bu verilen son şanstı çünkü artık savaş insanların arasından kurtulmuş bizim aramıza girmişti. Siz yani senin ataların bizden aldığı bilgileri korumaya ve insanlığın bir daha asla bu bilgilere ulaşamayacağına, ne kadar nefret dolu olursa olsun kendi kendilerini yok edene dek bu sırrı saklayacaklarına söz verdi. Biz de buna inandık ve insanlıkla bir anlaşma yaparak bu koruyucu aileye kendimizden kadim bilgelikler verdik. Şu an gördüğünü zannettiğin rüya hepsinden farklı çünkü ben gelip bunları sana anlatmak istedim. Uyandığında sana bırakılan emanetleri bul ve bana nasıl ulaşacağını öğren. Onları kullanma. Sabrı öğren. Bekle ve aklınla hareket et. Onları korumak artık senin kaderin, kadim bilgelik bu yolda senin en büyük desteğin olsun.

(Tanıtım Bülteninden)