Kevok ya da Özgürlük Roj Agir

genç şair gösterir ki bize, dağda olmasan da o demde, dağlı olabilirsin yüreğinde. ve henüz biçmemişse de terziler o kutlu üniformayı üstüne, gerillayı ve devrimi dile getiren güzel şarkılar söyleyebilir biri yine de. bu, bir deruni yaşama vakasıdır çünkü. “o kendi yoluna gitti / ben kendi dağıma” diyen insan, o kadar hisseder ki kendini ötekinde, kalbî dizeler melodik bir tonda kanar dudaklarında:

“acına dokunduğumda içim acıdı

yüreğinde kalbim atıyordu

kendimi gördüm yaslı gözlerinde

yaralıydın yaram kanıyordu

ve imgelerin cümbüşünde “kör suskunluk”a isyan eder şair ve her şeyi yakar,

“ama yanmış avucumda / sadece / dağlı bir çiçek kalsın / emanet düşlerden kalma” der.

-A. Rahman Çadırcı

(Tanıtım Bülteninden)