Kelime Dağarcığımızdan Etimoloji Araştırmaları Osman Fikri Sertkaya

Arka Kapak Yazısı (Tanıtım Bülteninden)

Bu kitapta neler var?
Türkçeye çevresindeki dillerden geçen kelimeler ile çeşitli Türkçe
kelimelerin etimolojik kökenlerinin anlatıldığı bu kitapta neler var?
Türkçe alakırdı > lakırdı, bay, bayan, bayın, dinlemek, kiçig > kiçi ~ keçi;
Çince çın “doğru, gerçek”, tay “büyük” ile ilişkili olarak taga, tagayı, tagay,
tayı, dayı, tay-eze > teyze, tay-ata > tata > dede; tay-fun “büyük fırtına”,
sengün > sagun ; she-tie-mi > istemi; Çince+Türkçe liv-aş > lavaş;
Çince+Moğolca taluy “deniz”;
Japonca şôgun;
Moğolca cebe “giyim, zırh” kelimesi ile ilişkili olarak cebelü “giyimli, zırhlı”,
Cebe Ali > Cibali, Cebe-hâne > cephane; oytun “mübarek”; subay “bekar”,
göğüs < kököz ~ kögüz, Sayın “kişi adı”;
Soğdça ajun;
Hintçe çurnı “toz; pudra”; erdini “cevher, mücevher”;
Farsça hem-şîr, hem-şîre “erkek ve kadın hastabakıcı”; tûbre > tobra >
torba;
Arapça yetmân ~ yetmen “tek, bir”;
Süryanice mar “üstâd, hoca”;
Yunanca bora, poyraz.
Rusça Gorbaçov;
Kişi isimlerinden Beyrek, Kürşad, Pusat, Okay;
Yer isimlerinden Adana;
Sebze meyva isimlerinden Maydanoz, elma.
Türkçe kelimelerden bay, bayan, bayın, amrak, Emrah, Emre; süngü,
tınlıg “canlı”; tirgük > direk kelimesi ile ilgili olarak Farsça daraht ~ dıraht,
Fransızca direct.
Bu kelimelere ek olarak Su “zaman”, sü “asker” sübaşı > subaşı, çağ, küçük,
enük, çocuk, tagar > dağar, dağar-cık, tüm, tümen, lakırdı; sülümen
“calomel, süblime”.
Daha bir çok kelime. Zevkle okuyacağınıza eminiz.