İpek Kozası Ayşe İlker

Okuyucu bu eserde,  yazarın daha önce yayımlanmış üç hikâye kitabındaki bakış açılarından biraz daha farklılaşarak yeni bir yazma evresine doğru yol aldığını görecektir. Kendisiyle ve hikâyeleriyle ilgili tezler, mülakat ve söyleşiler yapılan yazar, içinden geçtiği ve yaşadığı hayatın genel ve sıradan olan yönlerine değil tekil ve özel yönlerine eğilmektedir. Bir metroda yara bandı satan bir adamdan, kocası ve kayınvalidesince sürekli aşağılanan bir kadına; bir ev ve aile olmanın zorluğundan, hayatın zorluklarını göğüsleyebilmek için gerekli olan gücü bulmaya kadar ince dokunuşlar ve arayışlar peşindedir cümleleri. Hikâyelerin kahramanları, kimi zaman unutulmuş mahallelerdeki bahçeli evlerini bir ruh sarayına çeviren kadınlar, kimi zaman da haksızlığa uğrayıp çaresiz kalan erkeklerdir. Ama hep ev, kadın ve aile üçgeninde toplumun en temel,  en sorunlu alanından seslenmektedir okuyucusuna. Kadının ve erkeğin eş zamanlı insani eğitiminin gerekliliğine inanan yazar, mevcut manzarayı gözler önüne sererek eğitimde çare arayışında olduğunu da göstermektedir.