İndie Var Olmayan Lefévre (@leumacen)

“Kızarmış ekmeğin üzerine çilek reçeli sürdüğün birini asla unutamıyorsun.” demişti kadın. Unutamayışın her

konusu açıldığında bu birlikteliğin yazgısının ayrılık olacağını, birlikteliğin içindeyken dahi sessiz bir şekilde hisseder

gibiydiler. Cümlelerinin arasına gizlenmiş olan bu eylemin gerçekleşeceğine dair inançlarını kırmak için, anı

diye biriktirdikleri bütün davranışları, eşyaları, yürüyüşleri, bir kalp atımı kadar uzak kalan yolları ve daha binlercesini

devamlı ortaya döküyorlardı. Bedelleşmiş bir mutsuzluktan şikâyetçi değildiler, bu mutsuzluğu yan yana

sahiplenemeyecek kadar uzaklaşmaktan geliyordu korkuları. Sanki tahribatı ağır bir deprem olmuş da tanıdık

bir ses arıyorlarmış gibi geçireceklerdi bu ayrılığı. En sonunda bir telefon gelecek, aralarındaki bütün kopanları

tek tek bağlayacaktı. Şimdi bütün bunlardan habersiz bir şekilde sürdürüyorlar içlerinde duran ayrılığı.”

Boşluğa karşı söylenmiş bir hikâyenin yansıması bu anlatı. Twitter’da bilinen adıyla Lefévre, her sayfasında

kendinden, zamandan, Ankara’dan ve hislerden bahisle kelimelere giydirdiği elbiselerden mütevellit bir

defile ile karşınızda.

(Tanıtım Bülteninden)