İki Dize Arası Hande Ortay

Biraz deniz kokusu, biraz fener ışığı, biraz da mavi kantaron çiçeklerinin büyüsü eşliğinde geçen, acıyla başlayıp, umutla devam eden bir kitap bu... Kalbinin kırıklarını dalga kıranlara emanet etmekten korkmamayı anlatan, Martı seslerini aşk sözlerine çeviren, Ayrıldığın limanları gelincik tarlasına bulayan, Salonda bir vals izler gibi, ağaçtan zeytin koparır gibi, kuzunun çıngırak sesini dinler gibi okunan, Şiir ile öykünün, denizdeki dansına davet eden, İki dize arası, Ege kokusunu kalbinizde hissetmeyi, gerçek aşkın kıymetini bilmeyi, umut yolundan geçmeyi ihmal etmemeyi öğreten, Bir meltem rüzgârı esintisiyle okunan bir kitap bu elinde tuttuğun. Deniz inanıyor, fener de buna şahit oluyorsa geriye, yüreği dalga dalga sevdaya sürmek kalır. Denizin kokusunu, fenerin ışığını, mavi kantaron çiçeklerinin büyüsünü en derinden hissettiren şiir gibi bir öykü, öykü gibi bir şiir

(Tanıtım Bülteninden)