İçimizde Bunca Yalnızlık Sırasını Beklerken Aylin Özsancak Sağdıç

Yazar ikinci öykü kitabında çocukluğun gölgesinde anlatmaya devam ediyor. Geriye hasretin, ayrılığın kaldığı çaresiz zamanlara uzanıyor kelimeleri..

Yenilgiler, yoksunluklar, aldanışlar, yalnızlıklar… Bazen de güzel tesadüflerin mucizevi gücüyle tüm hayat yorgunluğunu bir örtü gibi çekip aldığı nadir anlar…

Bir madalyon gibi boynumuza asılmış kadere görgü tanığı oluyor okur.

Usta yazar Sezgin Kaymaz ın sözüyle;

Aylin, zülfiyare dokunarak yazıyor, ama kişinin kendi içindeki zülfiyare; kimseye bulaşmadan, sataşmadan. Günde bir hikaye hem derin derin düşündürüyor insanı, hem şöyle bir sallıyor. Kendini arayana iyi geliyor, kendi neredeymiş merak etmeyene kötü.

(Tanıtım Bülteninden)