Heyula Zeki Marakoğlu

“…rutin iş haline gelen kapıyla dövüşüne devam etmek için bir elinde yastık, diğerinde kapı tokmağıyla sürünmeye başladı. Hırpalanmış kapıya boylu boyunca baktıktan sonra onun yenilmez olduğunu düşündü. Gözleri etrafta sert, keskin ve sivri bir nesneyi arıyordu. En azından çatal, kaşık gibi bir şey olsaydı...”

Hangi zamanı, nerede yaşadığının farkında değildi. Gerçeğin içinde mi, yoksa dışında mıydı? Doğru neydi ve neyin arayışındaydı? Gerçek, hayal, rüya üçgenindeki yaşananlardan hangisi gerçeği yansıtıyordu? Peki, tüm bu gelgitler arasında hangi boyuta ait olduğunu bulabilecek miydi?

Ne adı sanı belli ne cinsiyeti; ne milliyeti ne inancı ne de yaşadığı yer… Sadece bir insandı! Evet, sadece bir insan olmak, bir romana ilham kaynağı için yeterdi. Eser; bu insanın bilinmeyen bir zamanda, bilinmeyen bir yerdeki tutsaklığından kurtulma mücadelesinin yanında, kendisiyle yüzleşmesini ve gerçeği arama gayretini anlatıyor.

(Tanıtım Bülteninden)