Herkes Kendi Şarkısını Söyler Emel Karabay

Hikmet bavulunun fermuarını çekip, eline aldı. Annesinin tepkisini görmek için gözlerinin içine bakarak; 'Çok fazla zayıf dersim var, bu sene okulu bitirmem imkansız. Ayrıca benim sevgilim de bir erkek anne, onun yanına İzmir'e gideceğim' dedi. Kadın şaşkınlık içinde birden sendeledi, oğlunun yatağının kenarına ilişerek, 'Anlamadım' dedi. Hikmet sadece; 'Ben eşcinselim anne.' dedi. Kadın gözlerini dehşetle açarak, başını iki elinin arasına aldı, derin bir nefes alarak 'İnanamam, bu gerçek olamaz.' diyerek bir müddet durakladı. Çalıştığı otele müşteri olarak geldiklerinde iş arkadaşlarının onlar hakkında arkalarından - İbne, eşcinsel, yumuşak, gay, travesti - gibi konuşmalar yaptıklarını ve insanların onlara karşı takındıkları aşağılayıcı yaklaşımlarını hatırladı. İçinden - Bu korkunç bir şey -diye geçirdi. Sonra, oğluna dönerek ' Ben nasıl bir hata yapmış olabilirim ki, sen böyle oldun? Doktora götüreyim seni, ne olur hayır deme. Mutlaka bir çözümü, tedavisi vardır.' diyerek ağlamaya başladı. Otelde kalan ünlü eşcinsel, şarkıcı ve travestileri gördü­ğünde onları kınadığı zamanlar olmuştu. Şimdi kendi oğlu da böyle olduğunu söylüyordu. 'Bunu kabullenmem imkansız' diyerek söylendi. Arkadaşlarını, diğer akraba ve komşularını, kızını ve damadını hatırladı, onlara ne diyecekti!

(Tanıtım Bülteninden)