Gece Kitaplığı Na Ahlak Yeliz Yeşil

Bu kitabım itiraf niteliğinde bir nevi günah çıkarma diyelim.
Cehennemden çıkmak için Şeytan ile dans ettim belki ama başardım. Acılarım bana olgunluk ve deneyim kazandırdı...
Biraz marjinal yaşadım. Kurallar ve statülerin, geleneklerin ötesinde bir yaşantı. Gay arkadaşlarımda oldu, bedeni ile para kazanan kadın arkadaşlarım da... Evlenmedim çünkü geri kalan hayatımda Babam gibi bencil, egoist, kaba ve öküz bir adam ile karşılaşıp bir ömür sürmekten korktum.
Masallardaki gibi bir aşk beklerken, hayal ederken çok sevdiğim ve sevildiğim bir adam ile mutlu olmayı ümit ederken tozpembe bulutlardan sıcak asfalta yapışan sakız gibi düştüm yapıştım acı hayata...
Tacize ve tecavüze uğradım. Başıma silah koyarak beraber olmaya zorladılar ama olmadım, dayak yedim. Belki sevdim ve sevildim de ama hep yarım kaldım, yaralı kaldım...
İçime kapanık konuşmaya bile utanan, acıksam acıktığımı bile söyleyemeyen, saf tertemiz bir kızdım ben. Ne ara bu kadar kirlendim.
Taciz ve tecavüze uğrayan ilk genç kız değilim ve son da olmayacağım ve maalesef bu pis nefisli sapık mahlûkatlar hep olacak...
Ne yaşarsam yaşayayım. Sevmekten hiç vazgeçmedim... Yaşım 43 ve hala hayattan umudum var... Dilerim hiçbir çocuk, hiçbir kadın ve hiçbir masum hayvan solmasın ve bu kötü insanlar uzak olsunlar. Allah'ım cümle masum canlıyı korusun... Hayatımız hep tozpembe ve bebek mavisi renginde olsun...
Hepimizin sadece kendine sakladığı sırları mutlaka vardır, Ailesinden, çevresinden, en yakın arkadaşından sakladığı hatta kendine bile itiraf edemeyip unutmak istediği sırlar anılar...
Ben artık saklamayacağım, anlatacağım...
Hatalarımdan ders alıp kendimi bağışlayıp sevgi ile evrene göndereceğim...
Sevgili arkadaşım Selim seni iyi ki tanımışım, iyi ki varsın...
Seni seviyorum.

(Tanıtım Bülteninden)