|
"İsteyip istemedeğimi doğru dürüst bilmediğim, fakat neticede aleyhime çıkarsa istemediğimi iddia ettiğim bu nevi söz ve fiillerimin daimi bir mesulünü bulmuştum: Buna içimdeki şeytan diyordum, müdafaasını üzerime almaktan korktuğum bütün har
... Tamamını gör
if(Model.StatusCode == 1) {
}
if(Model.StatusCode == 2) {
}
if(Model.StatusCode == 3) {
}
if(Model.StatusCode == 4){
}
Ürün Açıklaması
"İsteyip istemedeğimi doğru dürüst bilmediğim, fakat neticede aleyhime çıkarsa istemediğimi iddia ettiğim bu nevi söz ve fiillerimin daimi bir mesulünü bulmuştum: Buna içimdeki şeytan diyordum, müdafaasını üzerime almaktan korktuğum bütün hareketlerimi ona yüklüyor ve kendi suratıma tüküreceğim yerde, haksızlığa, tesadüfün cilvesine uğramış bir mazlum gibi nefsimi şefkat ve ihtimama layık görüyordum. Halbuki ne şeytanı azizim, ne şeytanı? Bu bizim gururumuzun, salaklığımızın uydurması.."
Bu romanında, toplumsal gündemin kişilikler üzerindeki baskısını ve güçsüz insanın "kapana kısılmışlığını" gösteriyor Sabahattin Ali. Aydın geçinenlerin karanlığına, "insanın içindeki şeytan"a keskin bir bakış.
(Tanıtım Bülteninden)
- Kitap Adı: İçimizdeki Şeytan
- Yazar: Sabahattin Ali
- Yayınevi: Dili: Türkçe
- Format: Epub
- Barkod: 9789750832888
Puanlamalar
Yorum Yap
23.03.2019
İçimizdeki insan.Kitabın arka kapağından da anlaşılacağı üzere, içimizde bir şeytan yok, bir insan var ve bizim bu insana karşı birçok zaafımız var. Sabahattin Ali'nin bütün romanları farklı müthiş tatlara sahiptir, bu romanında da diğer iki romanından farklı tatlar alacağınıza emin olabilirisiniz. İnsana dair birçok şey var. Yine müthiş bir kalemden çıkmış bir lezzetle.
17.03.2019
içimizdeki şeytanSabahattin Ali'nin diğer iki romanı gibi oldukça etkileyici bir eseri daha, başladığınızda elinizden düşmeyecektir. Bitirdiğinizde ise içiniz burkulacak, belki de dönüp tekrar tekrar elinize alacaksınız kitabı. Mutlaka okunması gerekenlerden.
03.03.2019
içimizdeki şeytan" Kalabalık beni sahiden sıktı. Ben ikide birde böyle oluyorum, bazen bütün insanları boyunlarına sarılıp öpecek kadar seviyorum, bazen da hiçbirinin yüzünü görmek istemiyorum. Bu nefret filan değil… İnsanlardan nefret etmeyi düşünmedim bile… Sadece bir yalnızlık ihtiyacı. Öyle günlerim oluyor ki, etrafımdan küçük bir hareket, en hafif bir ses bile istemiyorum. Fakat sonra birdenbire etrafımda bana yakın birilerini arıyorum. Bütün bu beynimde geçenleri teker teker, uzun uzun anlatacak birini. O zaman nasıl hazin bir hal aldığımı tasvir edemezsiniz."