Çocuk Beyni ve Etkileşim Veysi Çeçen

Özel eğitim camiasında ve özel eğitim sisteminde bir türlü okul öncesi müfredatının dışına çıkılamadığı aşikârdır. Klasik özel eğitim dediğimiz bu sistem çocukların zamanını çalmaktan öteye gidemediği gibi sürekli aynı rutin içerisinde yap-boz, tak-çıkar yaptırma veya, çizgi çizdirmenin dışına çıkılmadığı sahada şahit olabilmekteyiz. Oysaki özel eğitimin içerisinde bütüncül tedavi protokolünün olması gerektiğinin yanında etkileşim temelli eğitimin de ön planda olması gerekmektedir. Bütüncül tedavi protokolünün içerisinde aile psikolojisine destek programı, aile eğitimi ve tanı danışmanlığı, çocuğun anatomik yapısının kontrolü, beyin bağırsak flora durumu, eğitimde kullanılacak doğal ve etkileşim temelli yöntemlerin bulunması gerekmektedir.
Özellikle otizm spektrum bozukluğunda etkileşim temelli çalışılması gerektiğinin kanısındayım. Nörogelişimsel bozukluk olduğunu tüm dünya kabul etmiş durumda lakin nöro-gelişimsel etkenlerin neler olduğu ile ilgili çok az fikir öne sürülmektedir,
Özel gereksinime sahip çocukların hemen hepsinde etkileşimsizlik, iletişimsizlik, duyusal ve duygusal sorunlar gibi temel sorunları mevcuttur. Bu sorunlar insan beyninin temel sorunları olması nedeniyle klasik özel eğitim anlayışı ile bu sorunların üstesinden gelmenin imkansız olduğunu, ülkemizdeki özel eğitim camiası birkaç yıl içinde anlayacaktır.
Belli kalıplar çerçevesinde çocuklara ezberlettirilen ve dar bakış açısı ile duygulardan yoksun kazandırılan davranış ve becerilerin aldatmaca olduğunu, tüm ebeveynlerin bilmesi gereken önemli bir konu olduğunu öğrenmeniz açısından, son derece önemli bir kitaptır.

(Tanıtım Bülteninden)