Bir Dalda İki Elma Ali Balkız

Ali Balkız, her hali ile insanı anlatır bize.
Sıradan insanların gündelik yaşamlarını, sıradan olmayan insanlık hallerini yalın bir dil, gerçekten daha gerçek usta bir kurgu ve çarpıcı, lirik bir anlatım ile aktarır.
Onun kahramanlarını, hemen tanırsınız. Tıpkı size benzer ya da yaşamda tanıdığınız birine. Sokakta, mahallede, sinemada, okulda fabrikada, uçakta, trende, otobüs durağında ya da ekmek alırken bir fırında, hastane koridorunda ya da bir devlet dairesinde çıkmıştır karşınıza. Yenilgileri, zaferleri vardır. Yaşam içinde kaybolmuşlukları, korkuları, sevinçleri ve acıları. Geride kalanlar için hüzünleri, yasları vardır ve gelecekte beklediklerine dair umutları. Özlemleri vardır, sevdaları, ait olmadıkları yerin yabancılığını örtecek hoyratlıkları ve çaresizlikleri vardır. Değişen ve dönüşen koşullar içinde, alışkanlıklarına yabancı düşmeleri, bocalamaları vardır ve kavgaları. Ama illa da direngen yaşama sevinçleri vardır. Zaman zaman gülümseten ve hüzünlendiren.
Onun anlatısında, bazen bir ağaç seslenir, bir ırmağın çağladığı duyulur bazen , bir dağ kendini anlatır, bazen de. Hepsini duyarsınız.
Onun dili sokağın dilidir, toprağın dilidir, kuşun, ağacın, börtü böceğin dilidir. İster ki, bu dili her insan anlasın, konuşsun.
Ali Balkız , deneyim ve gözlemlerinin beslediği imge zenginliği ve anlatım ustalığıyla , günümüz koşullarının çok yönlü baskıları karşısında bireyin, kişilik huzursuzluğunu, uyum ve uyumsuzluğunu anlatırken, umut insanda diyor, umut insanda…
Neval Oğan

(Tanıtım Bülteninden)