Bazı İnsanlar Böyle Yaşar Filiz Puluç

İntihar sonucu babasını kaybeden Lina Kara, ağır bir depresyonun eşiğinde hayata tutunmaya çalışırken hasta annesi ve küçük kız kardeşine bakmak için aynı anda birkaç işte birden çalışmaya başlar. Babasının ölümünden on ay sonra herkes için sıradan geçen bir akşam vaktinde çalıştığı çiçekçiyi ziyaret eden bir müşteri, yirmi dokuz adet ölüm çiçeği alır ve Lina’dan çiçekleri sahibine teslim etmesini ister. 

Para için teklifi kabul eden Lina, çiçekleri babasının mezarını açıp otopsisini yapan Adli Tıp Uzmanı Aral Çakırca’ya götürdüğünü ve o gün ikisinin de ölüm çiçekleriyle tehdit edildiğini ertesi sabah gelen bir telefonla anlar. Telefonun diğer ucundaki ses, aylar önce gömdüğü adamın babası olmadığını fısıldadığında Lina yalnızca zor bir bilmeceyle değil, uğursuz bir organizasyon tehdidiyle de karşı karşıya kalır. 

Bilmeceler, zihin oyunları ve gizli mesajlar arasında kaybolan Lina, Aral Çakırca’nın yardımıyla babasına ne olduğunu öğrenmeye çalışırken organizasyondakiler, Lina’nın babasının nerede olduğunu bildiğine oldukça emindir.

“Güneşin doğsun istedim Lina. Sen karanlıktan hiç hoşlanmıyorsun.”

 

(Tanıtım Bülteninden)