Babasının Kızı Ayşegül Öztürk

Adım belli ama hâlim babasının kızı…

Şimdi soracaksınız ki bu kitap sadece babasının kızlarına mı özel?

Sorabilirsiniz de…

Ama cevabım net bir şekilde hayır olacak bu kitap herkese ayrı ayrı özel. İçinden ne almak istediğinize bağlı… Sen sana iyi gelen kısmı aladur bense sana neden bu ismi seçtiğimi açıklayayım.

İnsan yara aldığı yerden daha bir güçlenirmiş, tutunurmuş hayata. İmtihanların çeşidi sonsuz tıpkı asıl âlem gibi. Ben bana değer katan babamın yokluğuyla sınandım. Başıma gelirse ölürüm dediğim şeyden sınandım. Sınandığım yer öyle ağır gelmişti ki bana ben babama verdiğim sözlere sığındım.

Sınanmak ve sığınmak yazılış olarak ne kadar çok benziyordu birbirlerine?

İşte sende sınandığın yerden tutun hayata. Sen belki annesinin kızı, belki amcasının gülü, ya da daha iyisi kendi hayatının kahramanısın. Unutma! Yara aldığın yerden yeşereceksin. Kaybettiğin kim varsa şu hayatta, kuruduğun zannettiğin anda filizleneceksin. Hepimiz aslında kimsesiziz. Sadece bazılarımız şu yalancı dünyada daha şanslı gözükmekteyiz.

Neler saklıyorsun solunda, neler yaşıyorsun hayatında? Bilmiyorum. Ama şunu biliyorum ki bunu hak ettiğin için değil bunu öğrenmen gerektiğin için yaşıyorsun. Bu gün yaşadığın acılarla yarınlara hazırlanıyorsun.

O yüzden takılı kalma kitabımın isminde bu bana göre sıfat belki de sana göre sadece bir bilmece.

Sen ruhunu okşayanları al içinden, kendine uyarla yeniden.

(Tanıtım Bülteninden)