Ayvalık'ta Yalnızım Ayhan Uçar

Ben sadece ıslak buzlu yollarda kayarak düşenleri değil, futbol oynarken faul yaparak düşürülenleri Kabede Tavaf yaparken düşenleri de kaldırmıştım. Kendisini doyasıya sevmeden hakkın rahmetine göçen şişko bir annem vardı. Okul sıralarında zaman zaman dayak yemelere kadar giden yaramazlıklarım için af dilemek istediğim ilkokul öğretmenim çoktan hakkın rahmetine göçmüş olmalı. Gençlik yıllarımda bana harçlık vermeyen anneme “sen dünyanın en cimri annesisin” diyerek kızdığım annem ben evlenirken kolundan çıkarttığı beş bileziği bana verirken “onlarla gelinimin istediklerinden alırsın” dedikten sonra onları bana vermediği harçlıklarla biriktirerek aldığını söyleyince hayret etmiştim.

Bu kadar uçuk, hafif bulduğun ifadelerimin içerisinde güzel cümleler, kelimelerde ara olur mu.
Bana uzaklarda olan yıllarca hasretini çektiğim ümitlerimi bir türlü yakalayamadım.
Ömrümde estiği rüzgar, yağdığı yağmur ve karla beni eve hapseden olumsuz günlerim acayip kış mevsimleri de olmuştu.
Sevinci paylaşacaksın, dünyada o kadar çok mutsuz insan var ki. Ben ömrüm boyu benimle gülecek, benimle ağlayacak bir eş aramıştım, bulamadım. Bir çok şeyi birileriyle paylaşmak istedim, paylaştım, yemin ederim.

(Tanıtım Bülteninden)