Atatürk Araştırma Merkezi Atatürk Araştırma Merkezi 100. Yılında Lozan Barış Antlaşması

1914-1918 yılları arasında gerçekleşen Birinci Dünya Savaşı -ya da daha net bir ifadeyle Birinci Paylaşım Savaşı- “Düvel-i Muazzama” nın, yani Batılı Büyük Devletlerin, Şark Meselesine son noktayı koymayı planladığı bir kriz dönemiydi.
Bekledikleri gibi, Osmanlı Devleti’nin taraf olduğu grup savaşı kaybetmiş ve çok ağır hükümler içeren 30 Ekim 1918 tarihli Mondros Ateşkesini imzalamak mecburiyetinde bırakılmıştı.
Bu ateşkes Osmanlının sonunu belgelemekteydi yani Osmanlı Devleti bu tarih itibariyle fiilen ortadan kalkmıştı.
Savaşın galipleri iki yıl içerisinde Osmanlı’ya dayatacakları barış planının hazırlığı ile uğraşmış ve tüm çıkarların uzlaştırıldığı ortak bir metin üzerinde varılan mutabakat sonrası bu belgeyi imzalatmak amacıyla İstanbul Hükümetini Paris’e davet etmişlerdi.
Paris’in banliyösü Sevr’de 10 Ağustos 1920 de Osmanlı delegasyonuna dikte ettirilen ve 433 maddeden oluşan barış antlaşması 600 yıllık İmparatorluğun da sonunu belgelemekteydi: Şark Meselesi nihayet son bulmuştu.
Ama beklenmeyen bir gelişme tüm bu süreci tersine çevirecek ve “geldikleri Orta Asya topraklarına geri gönderilmesi” planlanan Türkler, Mustafa Kemal Atatürk liderliğinde verdikleri Millî Mücadele’yi (1919-1922) kazanarak Anadolu coğrafyasında tutunmayı başaracaklar ve Ankara Hükümeti olarak Ekim 1922 tarihli Mudanya Ateşkesini, İstanbul hükümetinin imzalamış olduğu Mondros Ateşkesinin yerine oturtacaklardı.
Şimdi sıra Osmanlı Devleti’ne dikte ettirilen ve hiçbiri tartışılmayan 433 maddesiyle İmparatorluğu tarih sahnesinden kaldıran Sevr Barış Antlaşması yerine devletlerin eşitliği prensibi çerçevesinde müzakere ve uzlaşıyla elde edilen Lozan Barış Antlaşmasını koymaya gelmişti