Antikçağ Çoban Sözlüğü Ahmet Semih Tulay

Yeryüzünde insanın ilk varsıllığı hayvancılık olup, beslenen hayvanlar ticari yaşamda büyük rol oynamışlardır. MÖ 4000’de canlı koyun-keçinin değiş tokuş aracı olarak kullanıldığını biliyoruz. Hatta ilk sikkelere Latince Pecus “hayvan” sözcüğünden türeyen Pecunia adı verilmiştir. Zamanla hayvanlar güç ve zenginlik göstergesi durumuna gelerek, kimi insanların zenginliklerinin ölçüsü olmuştur.
 
Evcil hayvanların sürü biçiminde yetiştirilmesi yanında güdülmesi de yeni bir iş kolu olan çobanlığı ortaya çıkarmıştır. İnsanlık tarihinde en eski iş kollarından birisi hatta ilki çobanlıktır. Krallar ve onların çocukları soylu işi olarak çobanlık yapmışlardır. Tüm kutsal kitaplarda ve ulusların mitolojilerinde, yazınlarında, atasözlerinde hayvanlar yanında kesinlikle çobanlardan söz edilmiştir. Bu bir tanrı, bir peygamber, eren, kral, doğaüstü bir
yaratık olabilir. Tüm bu çoban kişilikler mitolojiye, yazına, yontu ve resim sanatına esin kaynağı olmuşlardır.

(Tanıtım Bülteninden)