Hayykitap Alfa Kalem + Zuhal Uğurtay Ayaydın 2 Kitap Ya Gitmeseydi? + Sen’İ Okumak Hayykitap

1-Kiminin varlığı… Kimininse yokluğu ağır geldi diye ayırmadık mı yolları? Zordur gitmeler… Bazen gidenlere, bazen kalanlara… Hayatımız bize ait olsun diye düşüyoruz yollara, aradığımızı bulmak için… Vazgeçmeden olmuyor hiçbir başlangıç ve vazgeçtiklerimizin yasını tutmadan yeni yollarda çiçekler açmıyor.
Kolay olanı yaşamak kaderi yazdırır mı ki? Bize ait olana ulaşmak için değil mi karşılaştığımız tüm zorluklar? Sınavsız bir sonuç yokmuş meğerse… Kimler gitmedi ki bizim addettiğimiz, ruhumuza yoldaş tuttuğumuz.
Her gidiş ne kapıları kapattı da başka kapılar açtı.
Ulaşılan yerlerde bıraktık eski halimizi, tüm uğurlamaları ya da uğurlanmaları… Gel denmez ki yürekten sana gelene, git denmez ki yola düşene… Bazen kalmayı bilemedik, bazen uğurlamayı… Ne çok gidişlere şahitlik ettik.
Nedenler, niçinler… Kabullenilemeyen yolculuklar, varken yok olan, geride kalan boşluklar… Canlılığına binlerce ispat arayan ruhsuz yaşamlar… 2-Akıp giden hayat yolculuğumuzda, heybemizdeki her şey kendi seçimlerimizin meyvesidir.
Yaşamımızda olmasını istediğimiz eşyalar, kişiler biz seçtiğimiz için ordadır.
Yanımıza aldığımız yol arkadaşlarımız, kapılarımızı açıp buyur ettiklerimizdir.
Hayatımızda olmasından pişman olduğumuz kişileri dahi zamanında biz davet etmişizdir hayatımıza.
Bazen istediğimiz, bazense hayır diyemediğimiz için kalmışlardır yanımızda.
Olumlu ya da olumsuz tüm tercihlerin kaynağı, tercihi yapandır.
Seçtiklerimiz ve seçmediklerimiz, kendimizi keşfimiz, aşmamız gerekenler, ama ille de kendimizi tanımamız, anlamamız, Sen’e tembellik etmeden, doğru tercihlerle ve korkmadan kendimize bakarak, o açıdan, o derinlikten bakabilmemiz… Sen’i okumak geçmişe takılıp kalmadan, geleceğin hayalleriyle vakit kaybetmeden, konfor alanlarımızdan çıkıp anda kalarak ve kendimizi bilerek mümkündür ancak.
Tek engel kendimiziz.
Yollara taşları kendimizden başka hiç kimse koyamaz