Aç Kendini Oku Elif Özcan

Geçmişinden getirdiğin acıların, korkuların, gelecekten çağırdığın endişelerin kendi bilincindeki hayaletlerden ibaretti. Hayaletlerin ile değil, hayal ettiklerinle yaşa, şu anda, şimdi. Kalp şuurunun sayfalarını aç ve gir içeri. Biliyorum, kendinle ve hayatla aran pek iyi değil. Uzun zamandır üzerine ölü toprağı serpilmiş gibi hareketsiz, canı çekilmiş, nefessiz kalmış gibisin. Şimdi yeniden hayatın içine katılıp yaşama zamanın geldi. Artık kendini kapattığın kulelerinden, zindanlarından çıkmaya hazırlan.

Bu kitabı kapattığında kendinde  açacağın kilitlerin anahtarları cümlelerin içinde gizli. Bul onları. Anahtar da kilit de sensin,  aç kendini: Sevgiye, aşka mutluluğa, neşeye, başarıya. Sana ne kişisel gelişim ne de kişisel gerilim kitabı yazdım. Kişisel gelişimden önce benliğini bulmaktır önemli olan. Sonrasında istesen de istemesen de gelişiminin, değişiminin önüne geçemezsin. Kişisel gelişim yolculuğu uzun bir yolculuktur. Bu yolculuğa çıkmadan önce kendine uğramalısın. Yola çıktığında nereye, nasıl gideceğini bilemeyen yolcu şaşabilir ama
yol şaşmaz. Hele de kalbin yolu hiç şaşmaz. Çünkü bütün yollar önce sende başlar ve senden geçer. Hemen şimdi sor kendine: 'Bu
kitabı alıp okuyayım mı?' 'Evet.' dediğini duyup hissedebiliyorsan, al. Yoksa bırak. Senin yolun burdan geçmiyor demektir. Çünkü sen kitabı okurken o da seni okuyacak ve birbirinizle enerjisel olarak bağlantıya geçeceksiniz. Bu bağlantı da sadece ve sadece içinden
gelen ses ile kurulacak. Sesi duyanlardansan müziği dinle ve dans başlasın.

(Tanıtım Bülteninden)