Şamanizm: Türklerin Kadim İnançları İskender Medeni

Dinler öncesi dönemlerin en yaygın inanç formu olan Şamanizm’in tarihi Erken Taş Devri’ne kadar uzanmaktadır. Paleolitik Dönemde ortaya çıktığı düşünülen ve bütün insanlığın kolektif bilincinin ortak mirası olan Şamanlık ya da Şamanizm olgusu daha çok kadim Türklerin inancı olarak ön plana çıkmıştır. Türklerin Müslüman olmadan önce sosyal yaşam ve inanç bağlamında göçebe yaşam şartlarına adapte ettikleri şamanlık inancı farklı kültür ve inançların etkisiyle gelişerek iletişime girdiği din/inançlara etkisi kaçınılmaz olmuştur.

Evrenin sayısız ruhlarla kuşatıldığı inancı temeline oturan Şamanlık sadece Türklerin değil, bütün Asya, Amerika Kızılderilileri ve Okyanus bölgelerinde oturan toplulukların en kadim inançlarından biri olarak öne çıkmaktadır. Ezoterist ve paganist ritüellerin ustaca sahneye konulduğu şamanik tören ve ayinlerin uygulayıcısı olan Şaman/Kam ilkel şaman atalarını aratmayacak tarzda ortaya koyduğu performans ile vecd ve trans halinin zirvesini yaşar. Şaman’ın yaşadığı bu trans hali ruhlar dünyasına yapılan mistik yolculukların dışavurumudur.

Yazar bu çalışmasında Şamanlığın arkaik köklerine inerek insanlığın ortak inancının peşinde iz sürerken, Paganist ve Monoteist dinlerin Şamanlık inancından devraldığı/etkilendiği mirası karşılaştırmalı olarak okuruna sunmaktadır.

(Tanıtım Bülteninden)