Pancarcı Çocuk

Bundan yıllar önceydi. Bir köy okuluna atanmış, öğretmenlik yapmaya başlamıştım. Okul köyün öbür ucunda, tek katlı, tek odalı bir yapıydı. Bu tek odalı okulun tek penceresi vardı. İçeriye yeterince ışık girdiği söylenemezdi. Okula biraz geç atandığımdan öğrenciler öğretmensiz kalmıştı. Ben göreve başlayınca okulu temizledik. Bir iki gün içinde derslere başladık. Toplam otuz iki öğrencim vardı. Bütün sınıflar aynı odada ders yapıyordu. Behrengi bu hikâyede yarattığı kahramanlarla çocukları yeni serüvenlere davet ediyor. Onlara büyülü bir gerçekliğin kapılarını aralarken bir yandan da sevgi, dostluk, özgürlük, emek gibi konuları çocukların kalplerine ve zihinlerine yerleştirmeyi amaçlıyor. Çocuklarsa Behrengi’nin yalın ama çarpıcı anlatımından kendilerine önemli hayat dersleri çıkarıyorlar.

(Tanıtım Bülteninden)