İntihar Dükkanı

Kara komedi türündeki romanın konusu, adından da anlaşılacağı üzere, nesillerdir intihar etmek isteyenlere yönelik, zehir, ip, tıraş bıçağı gibi malzemeler satan bir aile üzerine. Hayatları İntihar Dükkânı üzerine kurulu olan bu ailenin üzerinde dolaşan depresif bulutlar, ailenin geçimini sağladığı gibi, hayatlarının düzenini de oluşturmaktadır. Bu kara dünyanın içinde son derece “mükemmel” bir hayat süren bunalımlı ailenin hayatlarını altüst eden, “düzenlerini” bozansa yaşama sevinciyle dolu en küçük çocuklarının dünyaya gelmesi olur. Fransız yönetmen Patrice Leconte romanı uzun metrajlı animasyon film olarak sinemaya uyarladı. Film henüz yapım aşamasında olsa da ilk fragmanı yayınlandı:

depremden birkaç gün sonra erciş’te yetmişlerinde bir adam tanıdım. sağanak yağmurun altında, bir ateşin başında oturmuş kafasına bir seccade örtmüştü. gidecek, kalacak yeri yoktu, sokakta yaşıyordu, evini ve bütün yakınlarını depremde kaybetmişti. düşündüm, inançları izin verse intihar eder mi? zaman zaman hepimizin mutsuzluğu, hayal kırıklığını hatta can sıkıntısını fiziksel bir acı kadar sarih ve keskin hissettiğimiz olmuştur. o yüzden intihar edebilme ihtimali, bu kurtuluş, hadi itiraz etmek üzere olanları kırmayayım bu kaçış, hayatı yaşanabilir kılan faktörlerden biri.