Dr. Jekyll ve Mr. Hyde

Basıldıktan hemen sonra büyük başarıya ulaşan roman, avukat Mr. Utterson ve arkadaşı Mr. Enfield arasındaki medeni ve sakin bir tartışma ile başlayan bir öykünün güçlü bir anlatımla tasvir edilmesidir. Mr. Enfield, sabahın erken saatlerinde eve dönerken tanık olduğu “korkunç” kazayı anlatır: Bir adam caddeyi koşarak geçen küçük bir kızla çarpışır, üstüne basıp geçer ve onu caddenin ortasında çığlıklar atar halde bırakıp gider.
 

Bu tür bir ketumluk, Stevenson’un, “çift kişilik”, kendisi tarafından izlenen bir adam, gerçek kişiliğin içine yerleşmiş ikinci bir kişilik fikri hakkındaki bu klasik gotik öyküsünü yeniden anlatışındaki en belirgin özelliktir. Öyküsünü, 19. yüzyılda Londra’sına yerleştiren Stevenson, çok sevilen, saygın Dr. Jekyll’ın kapısının arkasında kaybolan “baş belası kötü adam” Mr. Hyde’ın kimliğini ortaya çıkarır. Hyde’ın kim olduğunu bilmek, Jekyll’ın “kendi doğasının şeytan tarafı” ile yaptığı deneyler sayesinde serbest kalan “çifte varoluş”u, bu çatışmayı nasıl okuyacağımızı bilmek ile aynı şey değildir. 1888’de, burada özellikle incelenen psikolojik fenomen, gazetelerin karındeşen Jack cinayetleri etrafında yarattıkları sansasyondaki şehirli seksüel vahşiliği açıklama amacını taşır. Stevenson’un öyküsünün satmasına, toplumsal alanda rolünü sürdürmesine ve yaptığı tahlilin geçerliliğini korumasına neden olan, yansımasını modern kültürel yaşamdan duyulan hoşnutsuzlukta bulan bu psikolojik fenomendir.