Yol Yorgunları Galip Uyar

Gözlerinde bir boşluk
Belli ki yorgunsun yollar kadar
Herkes gibi senin de var bir yokun.
Sessizce bekliyorsun
Yollar gibi yorgun besliyorsun
Bir varmış bir yokmuş gibi zamanları
Herkes kendi yolunun yolcusudur ve her insan kendi yolunun yorgunudur. Aslında hayatın ta kendisidir yol yorgunluğu. Yaşlısı genci, yoksulu varsılı, kadını erkeği hep aynı şeyi söyler: Hayat acımasızdır.

Acımasız olan hayat değildir; aklın yasalarıdır. Katıdır aklın yasaları. İnançlarla, alışkanlıklarla, ideolojilerle, kültürlerle katılaştıkça katılaşır insan düşüncesi. İnsan, hiç farkında olmadan acımasızlığa mahkûm olur. Anlamsız inatlaşmalar, ayrışmalar, kavgalar ve ne yazık ki cinayetler ve katliamların tek nedeni işte bu acımasızlık mahkûmiyetidir. İşte bu nedenle bir yola mahkûm olur, yoruldukça yoruluruz.

(Tanıtım Bülteninden)