Yedikapı'dan Yedi Kıtaya 1. Cilt Mehmet Akif Çakırer

Akademisyen olmadan önce, başarı kendinizi yetiştirmekten ibarettir. Başarı kendi kazanımlarınız, kendi performansınız, üniversitede geçtiğiniz sınavlar ve nihayetinde aldığınız diplomalar ve unvanlardır. Fakat akademisyen olunca, başarı tamamıyla öğrencilerinizi yetiştirme meselesi olur. Artık sizin için başarı öğrencilerinizi daha akıllı, daha girişimci, daha cesur bireyler haline getirme meselesi olur. Öğrencilerinizi destekleyip ve özgüvenlerini artırmak için yaptıklarınızın dışında, birey olarak yaptıklarınızın herhangi bir önemi yoktur. Artık sizin için başarı öğrencilerinizin başarısıdır. Başka bir ifadeyle: akademisyen olarak başarınız her gün yapıp ettikleriniz değil, öğrencilerinizin performansı olacaktır. Bu sebeple akademisyenlik önemli bir zihniyet değişikliğidir. Bazı insanlar hayatlarında “Nasıl öne çıkarım?” diye düşünürler. İdealist akademisyenler ise böyle bir düşünce yerine “Öğrencilerimin daha başarılı olması için onlara nasıl yardımcı olabilirim?” diye düşünür. Bütün bunları yaparken şunu asla unutmaz: “Artık bir akademisyensiniz. Önemli olan artık kendiniz değil, öğrencilerinizdir.”
Biz akademisyenler eğer öğrencilerimize liderlik yapabilirsek, onların başarılı olmasında önemli bir kaldıraç olabiliriz. Afyon Kocatepe Üniversitesi, Bolvadin Meslek Yüksek Okulu, yaklaşık 50 yıllık tarihiyle bu konuyla ilgili örneklerle doludur. Anadolu’nun farklı yerinden gelen pek çok öğrenci okulumuzun değerli akademisyenleri tarafından öğrencilerinin bakış açısını değiştirerek onları iyi bir iş adamı, bankacı, girişimci, profesyonel yönetici, mühendis, öğretmen ve mimar yapmayı başarabilmiştir. Akademisyenliğin temel felsefesi de zaten budur. Bahsettiğim akademisyenler, işlerine yüreklerini koymasalardı, öğrencileri de memleketlerinde anne ve babalarıyla aynı kaderi paylaşıyor olacaktı. Ne mutlu böyle hocalarımıza… Bir toplum ancak bu şekilde gelişebilir. Eğer öğrencilerimiz anne ve babalarından daha başarılı olamıyorsa öğrencilerimizle birlikte hocaları olan bizlerde başarısız olmuşuz demektir. Dolayısıyla akademisyenlerin en önemli görevlerinden biri de geleceğe yetiştirmiş olduğu liderlerle imza atmasıdır. Unutmayın ki çırağı, ustasını geçemeyen sanat ölür. Akademisyenlerin de kendisini geçecek nesiller yetiştirmesi gerekir. Bir toplumun gelişmesi ve kalkınması o toplumun sahip olduğu liderlerle doğru orantılıdır. Bir ülke ne kadar fazla lidere sahip ise o kadar gelişme ve kalkınma gösterir. Arthur Ward ne güzel söylemiş: “Sıradan öğretmen anlatır. İyi öğretmen açıklar. Yetenekli öğretmen yapar ve gösterir. Büyük öğretmen ilham kaynağı olur.”
Her kitabın bir yazılış nedeni vardır. İlk kitabım olan Lider Girişimcinin Yol Haritası kitabında rol modeli girişimciliği anlattım ama öğrencilerimden: “Neden bu kitapta Türk girişimcileri yeterince yok?” diye soru gelmişti. Belki kendi bakış açılarına göre haklıydılar. O dönem öğrencilerim mezun olduklarında, ben de onların başarı hikâyelerini yazmalıyım diye düşündüm. Onların bu soruları bu eseri yazmama bir başlangıç noktası oldu. Aradan yıllar geçtikten sonra Bolvadin Meslek Yüksek Okulu mezun öğrencilerinden yedi kıtaya yayılan başarı hikâyelerini kendi dillerinden dinleme imkânı buldum. En iyi dileklerimle.

(Tanıtım Bülteninden)