Katip Yayınevi Yalnız Gezerin Düşleri

Hayatının gerileme noktasına gelen ve çevresinden gitgide daha da uzaklaşan Rousseau, son günlerini kendi kendini incelemeye adamak, kendi deyimiyle, dünyanın kaldıramayacağı tek tatlılığa kendini vermek istiyordu. Herşeyden uzak, "ruhuyla sohbet etme". Günlük yürüyüşlerinin boş zamanları, çoğu zaman, hafızasını kaybettiğine pişman olduğu büyüleyici tefekkürlerle dolu olduğundan, hâlâ aklına gelebilecekleri yazmaya karar verdi. Ve kendi anlatımıyla
"Bu yazılar gerçekten de hayallerimin şekilsiz bir günlüğü olacak. Benim hakkımda çok konuşulacak, çünkü yalnız düşünen biri mutlaka kendini çok önemser. Üstelik dolaşırken kafamdan geçen tüm yabancı fikirler de orada yerini bulacaktır. Düşündüğümü aynen aklıma geldiği gibi ve dünün fikirleriyle yarının fikirleri arasında genellikle çok az bağlantı olduğu için söyleyeceğim. Ama her zaman ondan, doğallığım hakkında yeni bir bilgi ve ruhumun bulunduğum garip durumda günlük gıdasını yaptığı duygu ve düşüncelerin mizahı sonucu olacaktır.” diye bu yazdığı eseri bizlere sunmaktadır. Düşler hakkında söylenebilecek şey, onların bitkin, cesareti kırılmış ve günlük yaşamının verdiği yalnızlıktan öte daha fazla küskün bir ruhun küstahlığı olduğudur. Eserin ilerleyen bölümlerinde okumayı ilginç kılan güzel anekdotlar ve büyüleyici açıklamalar var. Dahası, Rousseau'nun bu eseri İtiraflarının devamı olarak görmesi, onların unutulup gitmesini önlememiz için yeterlidir.