Tekbir ve Kıraat İlmindeki Yeri Hafize Dinçoğlu

İslam dininin temel kavramlarından olan “tekbir” Allah’ın yüceliğini ifade etmek için “Allâhü ekber” ifadesini söylemektir. Tekbir ifadesinin teorik önemi yanında daha çok pratik bir önemi bulunmaktadır. Sloganik bir etkiye de sahip olan tekbir ifadesi,  Allah’ı ta’zîm amaçlı yerde ve zamanda, tevhid akidesinin şiarı olacak her yerde okunmakta ve söylenmektedir. Tekbirin yer aldığı ve getirildiği yerlerin başında ibadetler gelmektedir. Bu bağlamda başta namaz, namaz sonrası tesbihat, ezan, ikâmet, bayram hutbesi, hac ve umre, kurban kesimi gibi ibadetlerde, Allah’ı zikir ve ta’zîmde, tilâvet secdesi ve Kur’an hatminde, şirk ve küfre karşı tevhid için söylemlerde, cihad ve savaşlarda, hayret, sevinç ve korku hallerinde, gelin çıkarma, sünnet ve mevlid merasimlerinde ve bazı kültürel ritüellerde tekbir okunmakta ve söylenmektedir.
Elinizdeki bu kitap, ferdi ve toplumsal açıdan dinî boyutu kadar, psikolojik ve sosyokültürel boyutu da bulunan ve disiplinler arası incelenmeye konu olabilecek genişlikte olan tekbir ifadesinin öncelikle semantik tahlilini yapmaktadır. Daha sonra tekbir lafızları, tekbir söylenen yerler, zamanı ve tekbir getirmenin hükmünü, tekbirin neden kıraat ilminin konusu olduğunu ve kıraat ilmiyle ilişkisini ele almakta, Kur’an hatminde getirilen tekbirlerin nedeni, delili, hükmü ve okunmasındaki usulüne dair bilgiler sunmaktadır.

(Tanıtım Bülteninden)