Solan Çiçeğin Türküsü Özay Düzel

Yeni başlayan günde, güneş ışıklarının değdiği her yerde bir hareketlilik vardı, hayatın her yerini aydınlatıyordu güneş, her gün olduğu gibi. Karşı mahallede bir evde düğün koşuşturması yaşanırken, evlerinden birkaç ev aşağıda oturan Aysel ablanın da doğumu yaklaşmış, hastaneye gitme telaşı içindeydiler. Neydi hayat neydi yaşam...? Nefes alınan her yerde bir koşuşturmadır gidiyordu. Daha düne kadar hiç düşünmediklerini düşünmeye başlamıştı Elif kadın, hayat arkadaşı, canının yarısı olan eşini uğurlamaya gelmişti konu komşu, akraba. Daha cenaze evden çıkmamış ama gideceği, kalacağı yeri, yarını, üç tane çocuğu düşünmeye başlamıştı acılı kadın.

(Tanıtım Bülteninden)