Ruhu'l Kuds İbn Arabi'nin Feyz Aldığı Sufiler Muhyiddin İbnü'l Arabi

Allah adıyla ve Allah ile..
Şehadet ederim ilahlar yoktur ancak Allah vardır. Muhammed “O”nun kulu ve Resuludur.
Ey Dostum... Bil ki, bu Risale, Allah’ın sana yönelik en büyük lütuflarından, en değerli ikramlarından biridir.
Dostunuz size bu risaleyi Mekke’de Rebiul evvel ayında altı yüz senesinde yazdı. Bir hafta boyunca hayır ve bereket getirmesi için tavafta yanında gezdirdi, onu Haceru’l esved’e sürdür, Kabe’nin yanında bulundurdu.
Dostum!.. Bu Risalede güttüğüm amaç, nefsani ve rabbani marifeti ön plana çıkarıp, güzel söze ve salih amele, teşvik etmektir. Sana hitap ediyorum lâkin Allah’a yemin ederim ki, asıl maksadım nefsimdir.
Ey dostum!.. Demagoji yapmaktan sakın!.. Tenkitçi bir gözle olaylara bakan biri basiretlidir, incelikleri sezer. Artık ibarelerin zamanı geçti, işaretler de karıştı. Geride bir tek tesbihatlar kaldı. Bir alim, ilmiyle amel etmediği sürece ilmine aldanmamalı. İlmiyle amel eden biri de ihlaslı olmadıkça ilmiyle amel etmesine aldanmamalı. İhlaslı biri de ihlasında yok olmadıkça ihlasına aldanmamalı. İlim, bir noktadır. Onu çoğaltan cahillerdir. Cahil, Allah’tan ve Resulu Ekrem’den haberi olmayanlardır. Allah, bizi Allah’tan, Allah ehlinden ve has kullarından uzaklaşmamıza neden olan her şeyden uzaklaştırsın. Amin.
Şüphesiz O, her şeyi bilendir, hüküm ve hikmet sahibidir.

(Tanıtım Bülteninden)